پست 0206

 

 

امروز داشتم فکر میکردم شاید دیگه نتونم ...

 

جلوی آینه بایستم و تارهای موهای سیاه ام رو ببینم .

 

پس خوب به اونها نگاه کردم ...

 

اومدم توی پذیرایی و به خودم گفتم شاید دیگه نتونم زانو هام را بالا بیارم .

پس شروع کردم به ورزش زانو ...

 

چای دم کردم . عطرش رو به درون کشیدم .

شاید دیگه نتونم چای دم کنم 

یا حتی عطر خوب بهارنارنج رو به درونم فرو بدم .

یا حتی اصلا شاید نتونم چای بنوشم ...

 

 

 

+به کارهایی که قبلا . مثلا 10 سال پیش یا بیشتر میتونستم انجام بدم و حالا نمیتونم فکر کردم .

به جوانی و شادابی و سلامت و بی خیالی

به خیلی چیزها ...

 

++بنویسم شاید دیگه نتونم ببینم یا تایپ کنم ...

 

 

- خبر خودکشی سریالی رزیدنت ها بدجور من رو ریخت به هم . 

پست 065

 

باد مهیای آمدن

برگ آرام آرام

دل می کند از شاخه

زندگی در فاصله می رقصد

تکرارش را

در بهاری دیگر

...

کلاغ ها خواهند خواند

بر شاخه های بلندای سرو

و من جشن خواهم گرفت آوازی را

که بسیاری دوست نمی دارند 

کلاغ های درختان کوچه ی ما

چه خوش خبرند

قارقارشان

نوید پاییز است

دل انگیز و رنگ رنگ

..

کوله باری بر دوش

میزنم به بیابان

شاید خود را بیابم

زیر نور ستارگان

.

آیا میشنوی

صدای ترک خوردن ات را ؟