ذهن خالی
ذهن خالی
زیاد فکر کردن بشدت مخرب و ویران کننده است .
اگر ذهن را متوقف نکنیم ما را نابود خواهد کرد.
وقتی به یک ترس یا نگرانی زیاد فکر میکنیم .
وقتی اجازه می دهیم ذهن بصورت افراطی و حتی مستمر به یک فکر منفی اعم از خاطره ای در گذشته یا ساختن یک سناریو برای آینده مشغول شود .
یا درگیر قضاوت ها و پر و بال دادن به وقایعی بشود که نمی دانیم اتفاق افتاده است یا اصلا وجود دارد یا تصورات ذهن ماست ؟!
همه ی اینها مغز را درگیر احساساتی میکنند که باعث ترشح هورمون هایی میشوند که در صورت وقوع یک حادثه رخ می دهند .
همان فشارها
همان رنج ها
همان تخریب ها
همه و همه ناگهان به جسم ما هجوم میاورند و اگر این رفتار ادامه پیدا کند جسم و روان بیمار میشود .
بسیاری از خاطرات ادمی ساخته ذهن اوست و هرگز اتفاق نیافتاده است .
این خاطرات نتیجه ی استنباط ها و قضاوت های فرد و تکرار و نشخوار آنها در ذهن است که تدریجا در مغز بصورت یک خاطره تثبیت میشود . در حالیکه که اتفاق نیافتاده است !
مراقب وسواس های ذهنی و فکری باشیم .
بجای درگیری ذهنی دست های خلاق را درگیر خلق کردن کنیم و اجازه بدهیم واقعیت ها خودشان را آنگونه که هستند نشان بدهند نه آنگونه که در ذهن خودمان خلق شان کرده ایم .
موانع پیشرفت و حرکت اغلب در ذهن ماست . ما خودمان برای خودمان مانع درست میکنیم .
با افکار منفی
با تاخیر در انجام یک کار و فعالیت
با قضاوت های غلط در مورد خودمان و دیگران
با اتصال مان به روح زندگی ؛
ذهن را از افکار بیهوده رها کنیم و دست ها را درگیر خلق زیبایی ها کنیم .
اتصال به زندگی و شور زیستن خود به خود بوجود نمی آید !
و اندیشیدن با فکر کردن افراطی و فساد ذهن متفاوت است .
اغلب افکار وسواسی حول و حوش خاطرات منفی ؛ ترس ها ؛ نگرانی ها و نیازهای برآورده نشده است .
به ذهن استراحت بدهیم و به جای آن دست ها را درگیر کاری خلاقانه کنیم .
کاری انجام بدهیم که از درون ما میجوشد .
اثری ایجاد کنیم که تبلور زیبایی درون ما باشد و از دیدن ان لذت ببریم .
سازندگی و روان سالم
روحیه شاد و اتصال به زندگی بستگی به انتخاب ما دارد .
ذهن را خالی و ساکت کنیم تا افکار خلاق و سازنده
ایده های نو
و شادی به درون مان بیاید !
ای برادر تو همه اندیشه ای