■ آنکه با هیولاها دست و پنجه نرم می‌کند باید بپاید که خود در این میانه هیولا نشود. اگر دیری در مغاکی چشم بدوزی، آن مغاک نیز در تو چشم می‌دوزد.
فردریش نیچه
فراسوی نیک و بد
■ بند 146
"He who fights with monsters should look to it that himself does not become a monster. And when you gaze long into an abyss the abyss also gazes into you."
@sahaja_yoga
زمان 3 تصویر مجازی به ما می دهد .
تصویری که ما نیستیم و برای ما نیز غریبه است .
تصویری که تصور میکنیم میشناسیمش .
و تصویری که زاییده ی ذهن ماست .
این 3 تصویر یک عمر ما را به بازی میگیرند و هرگز قدرت به بازی گرفتنش را نداریم اما عجیب آرزومند آنیم .
و زندگی چیزی نیست جز تلاشی نه بیهوده بلکه از سر حس بیهودگی برای رسیدن به آرزویمان .
و از زهدان این تلاش پیوسته کودکی زاده میشود که ناقص الخلقه است و توان تغذیه ی خویش ندارد . کودکی که مادام العمر به تیمارش محکومیم . کودکی که جان زندگی مان به زندگی اش بسته است .
اما مرگش پایان نیست .
کودکی ناقص الخلقه ی دیگری در راه است !
+زندگی به خودی خود معنایی ندارد . معنا چیزیست عاریتی که ما به جهت نیازمندی خودمان به زندگی میچسبانیم .
زندگی به تنهایی کامل است . کمالی که ما آن را به بیهودگی تعبیر میکنیم و تاب آن را هم نداریم .
و این روزهای کرونایی ...
طرحی زیبا و شرح حال ما و مهمان ناخوانده مان
بار هستی
میلان کوندرا
بار هستی نام رمانی از میلان کوندرا است که در سال ۱۹۸۴ نوشته شده‌است. این کتاب که در سال ۱۹۶۸ در پراگ در دورهٔ زمانی موسوم به بهار پراگ می‌گذرد، با مفاهیم فلسفی فراوانی سر و کار دارد. ترجمه لغوی نام اصلی آن سَبُکیِ تحمل‌ناپذیر هستی است.
بار هستی ( یا سبکی تحمل ناپذیر هستی ) را شاید بتوان مشهورترین اثر میلان کوندرا دانست این کتاب در ایران هفده بار به چاپ رسیده است . بار هستی تفکر و کاوش درباره زندگی انسان و فاجعه تنهایی او در جهان است .
کوندرا مفاهیم فلسفی را در قالب رمان به نحوی مطرح می کند که خواننده کمتر متوجه این قضیه می شود آثار او از آن دست آثاری است که به واقع هیچ قسمت از کتاب را نمی توان حذف کرد .
نیچه می‌خواهد نشان دهد که در بیخ و بنِ حیات، تضادی بنیادی هست ...
از یک طرف آدمی خواهانِ نظم و آرامش و عقل و کرامت است. دلمان می‌خواهد همه‌چیز را زیرِ نظر بگیریم، به امورِ مالیِ خود سروسامان دهیم، آشپزخانه را تمیز و مرتب نگاه داریم، سرِ وقت به قرارمان برسیم، لیستِ کارهایی را که باید انجام دهیم یک‌به‌یک تیک بزنیم، غذاهایِ سالم و مغذی بخوریم (و حتی‌الامکان زندگی‌مان "رویایی" باشد).
از طرفِ دیگر شوق داریم که قید و بندها را پاره کنیم، دست‌افشان غزل خوانیم و پاکوبان سر اندازیم و بی‌خیال در پیِ هوس‌هایِ خود برویم.
اگر جانبِ هردو طرفِ این تضاد را عزیز داریم و فرو نگذاریم، می‌توانیم با کرامت زندگی کنیم.
جان آرمسترانگ / درسهای نیچه
+تانترا : زندگی را به تمامی در آغوش بگیر
++سایه ها را به رسمیت بشناسیم
@sahaja_yoga
ﻭﻗﺘﯽ ﭘﻮﻟﺖ ﺭﺍ ﺩﺯﺩﯾﺪﻩﺍﻧﺪ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺩﺭﺩ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩ!؟
ﺁﺩﻡ ﺁﺩﻡ ﺍﺳﺖ / ﺑﺮﺗﻮﻟﺖﺑﺮﺷﺖ
امروز بالاخره فیلم اسب تورین را دیدم .
فوق العاده بود .
روند آهسته ی فیلم من را یاد تعالیم ذن و فیلم هایی که از سبک زندگی شاگردان دوره های مدیتیشن ساخته میشن انداخت .
با این تفاوت که در اینها درانتها آرامش بدست میاد و در اون فیلم همه چیز بتدریج از دست رفت . زایش هیچ و نیستی در جوار زندگی .
شیوه ی تفکر و نظرات نیچه صحنه های فیلم را میسازه و خودش در جلد اسبی که زندگی را وانهاده و به گوشه ای خزیده در میاد .
دیدن تکرارهای آهسته اتفاقات و روند کند روزهای بی احساس و هیجان اما پر از معنای واقعی زندگی نه تنها خسته کننده نیست که ما را مشتاقانه از دریچه ی دوربینی استوار و پر حوصله به انتظار هیچ دعوت میکنه .
فکر میکنم بارها خواهم دیدش .
بلاتار کارگردان مجار بهمراه همسرش و فقط 3 هنرپیشه 146 دقیقه میخکوبم کرد .
اسب تورین / آخرین جمله ی نیچه قبل از دیوانگی شیرینش : مادر من یک احمق هستم .
فلسفه و سینما بسختی در یک ظرف می گنجند اما بنظرم بلاتار موفقیت نسبی در این مورد داشته . البته وراجی های شعارگونه ی همسایه را دوست نداشتم بخصوص که انگار سخنرانی میکرد . بنظرم زائد بود .
حجم 1.2G
دوبله و حدود 146 دقیقه
دانایی من این است:
چه بسا کارها که در سرزمینی ننگ است و در سرزمینی دیگر مایه‌ی شرف.
هیچ همسایه‌ای را ندیده‌ام که بتواند حقیقت همسایه‌اش را دریابد و هر یک از دیوانگی و شرارت دیگری در شگفت است.
هر ملتی لوح آیین خود را بالای سر آویخته است و هر گردنه‌ای را که پیموده‌اند و عزمی را که در اراده‌ی آنان نهفته بود بر آن نوشته بودند.
فردریش نیچه
چنین گفت زرتشت
+این داستان ملت ها نیست . داستان تک تک ماست . داستانی که نشان از جهل ما نسبت به نواقص و ضعف های ما داره .
چیزی به نامِ پدیده‌یِ اخلاقی در کار نیست.آنچه هست تفسیرِ اخلاقیِ پدیده‌هاست.
فردریش نیچه
فراسوی نیک و بد
بند 108
داریوش آشوری
@sahaja_yoga
وقتی این همه اشتباهات جدید وجود دارد که می توان مرتکب شد،
چرا باید همان قدیمی ها را تکرار کرد.
برتراند راسل
+باید کاری کرد.
هرچند اشتباه
هر چند بدون موفقیت .
حداقل اینگونه میفهمیم که راهی که رفته ایم را دیگر نباید برویم .
این به معنای انجام حرکت احمقانه نیست . به هر حال بهتر است با محاسبه پیش برویم ...
