پست 0139

این روزها فرصت خوبیست
کمی هم خودمان را برداریم و بتکانیم
از حرفهای بیخودی
از گفته های بی عمل
از فکرهای بی رنگ
و از آنچه نیستیم 
تا آنچه هستیم نمایان شود ...

کاش ما هم روزی  به قول وودی آلن به جایی برسیم که تنها حسرت مان این باشد : کس دیگری نبودن ! 

زمین نفس میکشد .
چرا ما نفس نکشیم ؟!
سنگینی اینهمه نقاب .
اینهمه اشیا که به گردن زندگی مان اویخته ایم .
اینهمه من های تقلبی .
اینهمه نقاب های تزویر .

زنگار از آینه ی وجود پاک کنیم .
این روزها نعمتی است در لباس نقمت .
حالی مان نشد . به زور حالی مان می کنند .
چه چیزی را ؟!
همه ی انچه بیهوده هستیم و داریم و میکنیم ...

 

@movie6727