پست 0159

جایگاه و شان نقد از نظر من :

 

قبل از هر چیز باید دید هدف چه هست ؟ گاهی فردی کاری را صرفا جهت نیاز روحی و در فراغت انجام میده . مثلا یک کار خلاقانه یا ساختن وسیله ای برای انجام کارهای شخصی .

هدف ارائه ی رسمی یا کسب نفع مادی نیست .

و درخواستی هم برای نقد نداشته .

نقد و دخالت در چنین مواردی واقعا ضرورتی نداره و شاید مخرب هم باشه .

به جای اون با تشویق و ترغیب میشه فرد را در سمت و سوی پیشرفت یاری رسوند .

لازم نیست یک استاد یا متخصص بود . گاهی یک معلم ؛ اعضای خانواده و بخصوص والدین یا دوست درخششی را در فرد مقابل میبینه . یک استعداد و خلاقیت . اگر درکش کرد و راه پیشرفت را می دونست و سکوت کرد جنایت کرده همونطور که نقد بیجا و ناآگاهانه یک جنایت میتونه باشه . بخصوص در حق کودکان و نوجوانان و جوانان که در سنین شکوفایی هستند .

تشویق 

تشویق

تشویق

 

گاهی فردی کاری را بصورت جدی  ارائه می ده و بعنوان یک فعالیت و حرفه دنبال میکنه . کسب درآمد میکنه و در جامعه مطرح .

از طرفی چون موضوع جامعه مطرح میشه به لحاظ تاثیری که میگذاره هم مورد توجه هست .

علاوه بر اینکه فرد باید نسبت به خودش و جامعه ای که به اون تعلق داره کاملا مسئولیت پذیر عمل کنه در مقابل مخاطب هم باید هشیار باشه و در صورت ضرورت وارد عمل بشه !

اینجا دیگه نقد جنایت و غیرضروری و فضولی و غیره نیست . نقد یکی از ملزومات هست ! اما این نقد هم شروطی داره وگرنه نقد نیست !

عاری از حب و بغض

تخصصی

همراه پیشنهاد

عاری از سلائق شخصی 

در نهایت ادب و احترام 

رفتار حرفه ای 

و ...

 

 

 

 

در حالت اول که شخص بصورت دلی کاری را انجام میده و در جامعه هم به اشتراک میگذاره حق نداره هر کاری دلش خواست انجام بده چرا که موضوع حریم خصوصی منتفی هست و باید مسئولانه برخورد کنه .

در موارد اینچنینی که ممکنه جرمی اتفاق بیافته یا اثر ارائه شده تاثیر مخربی بر مخاطبان داشته باشه باید باید باید مسئولانه برخورد کرده و اگر در حد نقد موضوع حل میشد که چه بهتر ...

ولی در همین موارد هم باید حواس ما به سوگیری ها هم باشه . اغلب تعصبات و سلائق شخصی و عقاید خودمون را قانون بلامنازع میدونیم و به دیگران تحمیل میکنیم .

مثال بارز : فروغ فرخزاد 

 

 

خلاصه نکات من :

+به حریم خصوصی احترام بگذاریم .

++تا وقتی عمل و فعالیتی به کسی آزار نمی رسونه به اون ورود نونیم مگر سازنده و پیش رونده .

 

+++تا کسی از ما درخواست نقد نکرده فضولی نکنیم .

++++ مسلما وقتی کسی نقاشی میکشه و در نمایشگاهها ارائه می ده یا کتاب چاپ میکنه و اختراعی را تولید انبوه میکنه داستان متفاوته .نقد سازنده و ضروری از ملزوماته .

ولی اینکه به سلیقه و انتخاب مسیر فعالیت ورود کنیم واقعا خودخواهی و نشان بیماریه مگر اینکه کلا از ایجاد شر منفعتی ببریم که اونم یعنی روانپزشک لازم شدیم !

 

 

قطعا متن من کامل نیست . موردی به نظرتون می رسه لطفا بنویسید . ( این پست من چند نکته که اون را واجد نقد میکنه را داره . بنویسید تا جایزه بگیرید:)))       )

پست 0108

 

اینکه کارش درست بوده یا غلط بستگی به این داره که از چه زاویه ای نگاه کنیم و درست و غلط مون چه طعم و بویی داشته باشه .

هر کسی آزاده راه پیشرفتش را خودش انتخاب کنه و مادامی که به کسی یا چیزی صدمه نزده این آزادی از حقوق انسانی هست . البته فارغ از جنبه ی قانونی که هر سرزمینی قوانین اجتماعی و حقوقی و قضایی خودش را داره .

لما وقتی سلبریتی شدی دیگه مال خودت نیستی . مال فن هات هستی . حتی زندگی خصوصیت هم شیشه ای میشه و این اجتناب ناپذیره و از ویژگی های این مسیره !

این وسط باید حواست خیلی جمع باشه بخصوص اگر در کشوری زندگی کنی که سرک کشیدن به زندگی دیگران کلا شده عادت و فرهنگ !

و نقد هنری هم اغلب بوی هر چی میده جز نقد هنری و تکنیکال !

تازه اگر خالصانه و مخلصانه و متبحرانه و ..و .. هم باشه سلبریتی ها تاب نقد ندارند . 

همه ی اینهایی که نوشتم بعلاوه اونایی که ننوشتم یک طرف باشه ؛ نکته اینه که پسر کاری کرد بس به ضرر خودش و پدرش !

 

+کارش کاملا غیر حرفه ای بود حتی اگر کلا قرار نیست این بار پسر نشانی از پدر داشته باشه .

 

++جوانی که کمتر کودکی کرده بالاخره یک جا میره سرسره بازی 

 

+++در سرزمینی که حسادت ؛ بخل ؛ فضولی و ... بیداد میکنه حرکت کردن شجاعت میخواد . حالا حساب کنید که خلاف جهت آب شنا کردن اونم بی موقع و نابخردانه چه عواقبی خواهد داشت .