اخیرا در خصوص اینکه چرا برخی هموطنان آگاه به عواقب کرونا هستند ولی به زندگی معمول خود ادامه میدهند، سوال ایجاد شده.
از عوامل متعددی که باعث میشود
افراد حتی در حضور عامل آشکار خطر، آنرا نادیده بگیرند میتوان به موارد زیر اشاره کرد؛
اول اینکه آگاهی سطوح مختلفی دارد، یک سطح آگاهی دانش است و صرف داشتن دانش، آگاهی به مهارت تبدیل نمیشود مثل فردی که دانش مضر بودن سیگار را دارد ولی سیگار میکشد
دوم اینکه ما انسانها با هم متفاوتیم و رفتارهای مشابهی در یک موقعیت یکسان نشان نمیدهیم.
میزان احساس ارزشمندی در افراد متفاوت است، مثلا فردی که احساس ارزشمندی نمیکند چیزی برای از دست دادن نداره یا میزان ترس از خطر که میتواند به لحاظ ژنتیکی پایین باشد
همینطور سطح اضطراب بالا که میتواند واقعیت سنجی را مختل و خطر را انکار نماید.یا اینکه با افکار جادویی خودش را مصون از خطر می پندارد
یا آنقدر مورد آسیب قرار گرفته که حساسیتش به خطر از بین رفته
بنابر این انتظار از همه انسانها که واکنش یکسان در مقابل یک رویداد نشان دهند چندان واقع بینانه نیست و این مسولیت بر عهده دولتهاست که یک پروتکل یکسان برای چنین شرایطی ایجاد کند
@drhesamfiroozi