پست 0189 / خود واقعی یا شاهد

‍ مشاهده جهان پیرامون خویش

شما می توانید در مقام شاهد بر آنچه پیرامون شما می گذرد نظارت کنید. این اتفاق ها ممکن است در ارتباط با زندگی شخصی شما باشد دهد و یا پیرامون رخدادهای مهم جهانی باشد. 

شما در جایگاه شاهد، قوه دید و رؤیت خود را به اتفاقاتی که با چشمان خود می بینید محدود نمی کنید. بلکه به عنوان یک مشاهده کننده آگاه، بی طرف و جدا از کالبد خاکی و مستقل از بعد زمان و مکان همه چیز را زیر نظر دارید. شما آن رویدادها نیستید، موجودی هستید که صرفا شاهد و ناظر آنها می باشید.

وقتی شاهد رویدادهای جهان اطراف خود هستید، از خویشتن نمی پرسید که چرا و چگونه چنین اتفاقی روی داد. صرفا به آنچه می بینید توجه می کنید. 

 چنانچه این رویدادها مسأله ساز باشند، می توانید راه چاره آنها را به روشنی ببینید. حس می کنید که نباید این اتفاق ها روی می داد اما نمی پرسید چرا، داوری نمی کنید و یا از این بابت خشمگین نمی شوید. زیرا شما یک شاهد خاموش هستید. 

برای مثال اگر این اتفاق یک زلزله و یا توفان شدید باشد، می دانید چه اتفاقی افتاده و چه کارهایی باید انجام شود؛ حتی می توانید آستین ها را بالا زده و وارد عمل شوید اما هرگز درهم خورده و از هم پاشیده نمی شوید.

مشاهده جهان از چشم انداز شاهد به معنای فقدان احساسات و عواطف نیست. صرفا به معنای رهایی از احساسات گزنده و زمینگیر کننده است. 

آبراهام مزلودر تحقیقات خویش تحت عنوان «خودشکوفایی» بزرگترین صفت انسان های برخوردار از عملکرد کامل را استقلال رأی در برابر نقطه نظرهای دیگران توصیف کرده است. 

وقتی دیگر نیاز نداشته باشید که رویدادهای زندگیتان را از زاویه خودمحوری نظاره کنید و یا براساس نقطه نظرهای دیگران واکنش نشان دهید، آنگاه طعم آزادی را خواهید چشید. 

آزادی را باید در چشم انداز شاهد جستجو کرد. با توسل به این نگرش از این آزادی برخوردار می شوید که در فرودگاه به چهره آشفته و ناراحت دیگران به خاطر لغو پرواز بنگرید و خاموش و آرام رفتار آنان را که از شرایط بیرونی تأثیر پذیرفته و رفتار خویش را که منشاء درونی دارد زیر نظر بگیرید.

رهنمودهایی برای استفاده از چشم انداز شاهد در زندگی

 

چشم انداز شاهد حدود آزادی شما را تعیین می کند، در این مکان رفیع از درد و رنج جهان مادی مصون و در امان خواهید بود. 

من به یک پیشخدمت رستوران توصیه کردم که وقتی مشتری با برخورد نادرست اسباب آزار و رنجش او را فراهم می آورد، صرفا همه چیز را از چشم انداز شاهد زیر نظر بگیرید و از این طریق خود را از هرگونه احساس آشفتگی و رنجش مصون و در امان نگه دارد. 

او مقصود مرا نفهمید و تقاضا کرد که موضوع را برایش بشکافم. به او گفتم : «بین خویشتن واقعی تو و دنیای خارج پوسته حفاظتی وجود دارد. نخست اونیفورمی که بر تن داری و به طور قطع می دانی که این جامه، وجود واقعی تو نیست؛ زیرا با عنوان پیشخدمت هویت واقعی خود را تعیین نمی کنی. جسم تو، دومین پوسته توست. اما هرگز نمی خواهی به این اعتقاد نادرست روی آوری که جسم خویش هستی. اگر وجود خود را به جسم خود محدود کنی، هرکس می تواند با نقطه نظری که آن را نمی پسندی تعادل روانی تو را برهم بزند. بنابراین گرچه صاحب جسم خود هستی اما جسم خود نیستی. و سرانجام ذهن تو، سومین پوسته توست. در عین حال به این نکته توجه کن که این ذهن توست. کلمه تو ضمیر مالکیت شخصی است و با اتصال به اونیفورم، جسم و ذهن بیانگر مالکیت توست. لابد می پرسی که پس وجود واقعیات کدام است. به طور قطع اونیفورمی که بر تن داری، ذهنی که با توسل به آن با مشتریان مزاحم گفتگو میکنی و جسمی که به وسیله آن اضطراب و فشار را حس می کنی، هیچ کدام خود تو نیست. 

خود راستین تو در چشم انداز شاهد مستقر است. او صاحب هوش سرشار و آگاهی و برکت است و مسئول آفرینش جهانی سرشار از شادمانی و فراوانی برای تو. هرگز نگذار که کسی بدون عشق و محبت به این قلمرو وارد شود. برای حضور در این جایگاه رفیع، تنها کافی است که از کالبد مادی خود خارج شوی و نقش خود و دیگران را در نمایشنامه زندگی مشاهده کنی. به مجرد این که ارتباط خود را با وجود کاذب خویش قطع کنی، بلیت ورود به قلمرو آزادی را در اختیار خواهی داشت.»

پیشخدمت رستوران از ایده من بسیار خوشش آمد و با دفع انرژی مخرب و آزاردهنده ای که پیش از این از جانب مشتریان مزاحم و بی ملاحظه ستانده بود حسی آکنده از آسودگی و غرور در خود پدید آورد. شما نیز می توانید در هر لحظه از زندگی در پس جسم خود قرار بگیرد و از موضع شاهد بر احساسات و هیجانات منفی خویش غلبه کنید.

#وجود_متعالی_انسان
#وین_دایر