پست 0209

 

سکوت ، 

و خودت را میشنوی

برکه ای میشوی

بر پوست خنک ات

می درخشد ماه

و سنجاقکی

آب مینوشد بی ترس

سکوت 

جهان را تسلیم تو میکند

بی جنگ

بی خونریزی

بی رنج

 

ذهن خالی 

 

پست 0169

 

و سکوت

دلبری ست

اسیر دیو کلام

 

...

 

از چشمهایم بخوان

خواندنی ها را 

 

..

تن ام لمس شده است

احساس را

 

.

 

سکوت احساس

در تن سنگ

ترک می خورد

بی هیچ صدا

 

ذهن خالی

پست 0137

 

علاقه ی عجیبی به شکستن اش داریم . 

وجودش آزارمان می دهد .

شاید چیزی را یاد آورمان میشود .

نیستی را !

سکوت برای ما یادآور نیستی است . نیستی که میخواهیم با کلمات جان اش ببخشیم ...

و این اشتباه از آنجا نشات میگیرد که ما توهم مرکزیت هستی را داریم . خود را اشرف مخلوقات می دانیم و به خورد ذهن خودشیفته ی ما داده اند که ما یکدانه ی کائنات هستیم و بهانه ی خلقت ...

 

سکوت را میشکنیم تو توان شنیدن صدایی غیر از صدای خودمان را نداریم . نه از آن جهت که گوش هامان فرکانس های بالا و یا پایین را نمی توانند بشنوند . دلیل آن کور بودن گوش هامان ...دلیل ان کر بودن دل هامان ...دلیل آن انزجار از وجودمان است .

 

شاید میپرسید چطور میشود هم خودشیفته باشیم و هم منزجر ؟

 

پاسخ من این است :

خودشیفتگی ما راه فراری است از این انزجار .

او شکستن سکوت نیز !

پست 031

سکوت

خلوت با خود

شنیدن صدای لحظه

و ذهن آرام ...

پست 019

صدای گنجشک های روی درختان کاج را به موسیقی ترجیح می دهم اگر صدای کمپرسور یخچال و اگزوز موتورسیکلت/ خودروها و دوره گرد و پسر کوچک همسایه و ... بگذارند !

ساعت : کمی بعد از سکوت

+هنوز مجبور نشده ام که اسپیکرم را روشن کنم . 

ساز هنگ یا فلوت بامبو یا اشتراوس یا فرهاد و یا آهنگ های DJ فلانی ...

آپشن زیاد است بسته به دسیبل آلودگی صوتی !

پست 018

  اگر رازم را مسکوت نگه دارم ، آن راز زندانی من است؛ اگر بگذارم از دهانم خارج شود، این منم که زندانی آنم. بارِ درختِ سکوت، میوه آرامش است.


درمان شوپنهاور/اروین دِ یالوم / سرآغاز فصل 23