پست 049
پنجشنبه, ۱۳ تیر ۱۳۹۸، ۰۸:۰۴ ب.ظ
همچون آونگ در حد فاصل بودن و نبودن در نوسانم .
آیا توفیری میان این دو است ؟!
آیا این میانه چیزی هست که ارزش این نوسان را داشته باشد ؟
این همه تلاش از چه روی است وقتی میدانم که نقطه ی پایانم همان آغازین لحظه خواهد بود ؟!
و رنج را آیا پایانی هست ؟ بی شک نخواهد بود چرا که رنج و بودن را گره ای کور همنشین است ...
۹۸/۰۴/۱۳